naramdaman ko ito kamakailan.
akala ko'y isang maituturing kong kaibigan. pero hindi.
dahil lamang sa isa kong komento, kumalat ang tsismis na masama ang aking sinabi.
masisisi ko ba ang aking emosyon at nailabas ko ito sa paraang gusto ko?
masama na rin yata ang magpahayag ng damdamin ngayon. lalo na't maidadagdag dito ang mga salitang hindi naman ako ang gagawa.
palagay ko tuloy, minanmanan ako kahit na wala na ako sa lugar na iyon. na ang kanilang mga galamay ay patuloy na sasakalin ako saanman ako magpunta.
naaalala ko tuloy ang isang kasabihan: ang naghanap sa wala, ulol ang gumagawa.
akala ko'y isang maituturing kong kaibigan. pero hindi.
dahil lamang sa isa kong komento, kumalat ang tsismis na masama ang aking sinabi.
masisisi ko ba ang aking emosyon at nailabas ko ito sa paraang gusto ko?
masama na rin yata ang magpahayag ng damdamin ngayon. lalo na't maidadagdag dito ang mga salitang hindi naman ako ang gagawa.
palagay ko tuloy, minanmanan ako kahit na wala na ako sa lugar na iyon. na ang kanilang mga galamay ay patuloy na sasakalin ako saanman ako magpunta.
naaalala ko tuloy ang isang kasabihan: ang naghanap sa wala, ulol ang gumagawa.
http://lvbamante.multiply.com/journal/item/26
No comments:
Post a Comment