Noong unang panahon

Mahal, aking tinaga
Ang halimaw. Hindi na siya
Makauumang ng sandata.
Sinunod ko ang pasya’t
 
Habilin ng mumbaki:
“Pagdating ng lansa ng gabi,
Huwag isipin ang sarili.
Karuwaga’y iwaksi.”
 
Pagdilat ng liwanag,
Nasa kahon na’ng walang pitlag
Na mutya ng kaaway. Bakas
Nito’y wala nang dahas.
 
Narito, aking mahal
Pangako ko’y di binitiwan.
Mula sa kabilang barangay:
Ang ulo ng kaaway.
 
10/15/2010